|
Zastosowanie med. ludowej |
ZENTHONIC-MANGOSTAN-GLUTATION-OCHRONA KOMÓRKI, KONCENTRACJA, WŁAŚCIWOŚCI ODTRUWAJĄCE, TRAWIENIEZastosowanie w tradycyjnej (ludowej) medycynie Przez wiele lat wysuszony owoc mangostanu przywożono w celach medycznych statkiem z Singapuru do Kalkuty, a stamtąd do Chin. Jeśli chodzi o jego liczne zastosowanie w medycynie ludowej, oto co napisała botanik Julia Morton: "Po wysuszeniu pokrojona skórka jest proszkowana i stosowana podczas czerwonki. W postaci maści jest zalecana na egzemy i choroby skóry. Wywar ze skórki jest przyjmowany w celu złagodzenia biegunki, w zapaleniu pęcherza moczowego, rzeżączce i śluzowo-ropnym wycieku z cewki po rzeżączce (wodnisty wysięk). Jest także stosowany zewnętrznie jako płyn ściągający. Porcja skórki jest moczona w wodzie przez całą noc, a napar podawany jako lekarstwo przy przewlekłych biegunkach u dorosłych i dzieci." Filipińczycy stosują wywar z liści i kory jako środek przeciwgorączkowy oraz do leczenia pleśniawek, biegunki, czerwonki i chorób układu moczowego. Na Malajach, napar z liści, połączony z niedojrzałym bananem i niewielką ilością benzoiny, aplikowano na rany po obrzezaniu. Wywar z korzenia przyjmowano w celu regulacji menstruacji. Ekstrakt z kory, zwany "amebobójczym", wprowadzono do leczenia dyzenterii pełzakowej." Tradycyjni uzdrowiciele Indii, Malezji, Tajlandii, Filipin i Wietnamu od wieków stosowali mangostan ze względu na jego korzyści zdrowotne. Przez ostatnie 150 lat transportowano tę roślinę do Afryki, Australii, Ameryki Południowej i na Karaiby, gdzie zarówno naukowcy, jak i terapeuci w podobny sposób badali oraz wykorzystywali jej lecznicze i ochronne właściwości. W Indiach, Tajlandii i Chinach, preparaty ze skórki mangostanu są używane w czerwonce oraz innych postaciach biegunek infekcyjnych, jako leki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Ściągające właściwości tej rośliny wykorzystuje się, aby zapobiec odwodnieniu i utracie niezbędnych substancji odżywczych z przewodu pokarmowego podczas biegunki. Chińczycy i Tahitańczycy również wykorzystują przeciwbakteryjne i antyseptyczne właściwości do leczenia zainfekowanych ran, gruźlicy, malarii, infekcji dróg moczowych, kiły i rzeżączki. W Azji od dawna wiadomo, że mangostan posiada niezwykle silne właściwości przeciwzapalne. Donoszono także o jego skuteczności w leczeniu wyprysków i innych nadmiernie rogowaciejących stanach skóry. Na Karaibach herbata z mangostanu, znana jako "woda kreolska", jest używana jako lek tonizujący na zmęczenie i złe samopoczucie - powszechne dolegliwości, które dotykają milionów osób na całym świecie. Brazylijczycy używają podobnej herbaty jako czynnik przeciwrobaczy i wspomagający trawienie. W Wenezueli, pasożytnicze infekcje skóry są leczone gorącymi okładami z owocu, podczas gdy Filipińczycy stosują ekstrakt z owocu do łagodzenia gorączki oraz leczenia pleśniawek, biegunki, czerwonki i chorób układu moczowego. Podsumowując, mangostan często jest stosowany w medycynie ludowej - może więc dołączyć do dość długiej listy roślin, które można uważać za obiecujące źródło nowych leków." Inne zastosowanie Bogata w pektyny skórka, po potraktowaniu jej 6% chlorkiem sodu w celu eliminacji cierpkości, jest przerabiana do fioletowej galaretki. W Ghanie gałązki mangostanu są używane do żucia. Skórka owocu, zawierająca od 7 do 14% katechin, tanin i żywicy, jest używana w Chinach do garbowania skór. Otrzymuje się z niej również czarny barwnik. prof. dr n. med. Valeria Szedlak -Vadocz |
|| Gronkowiec || Noni - zachowaj zdrowie || Odchudzanie || Oczyszczanie organizmu || Nowotwór || Sklep natura ||